Bedtijdbattles, ‘s avonds uren lang in de weer of ‘s nachts nog net zo vaak wakker als toen je een newborn thuis had?
Je had zo gehoopt dat het slapen van je kindje makkelijker zou zijn als de babytijd voorbij was. Helaas verdwijnen de slaapuitdagingen niet als sneeuw voor de zon. Het lijkt alleen maar erger te worden.
Je doet zo je best om alle ballen hoog te houden. En voor de buitenwereld lijkt het nog wel wat. Maar wat zij niet weten, is dat je zodra je thuis komt van je werk, op eieren loopt. Want jij bent moe, je partner is moe, en je peuter, die de avonden doorhaalt alsof het een tiener is, is ook hartstikke moe!
Steeds vaker voel je dat er wat moet veranderen. Omdat het kaartenhuis begint te wankelen. Laatst heb je ontzettend naar je peuter staan schreeuwen, wat uitmondde in een huilpartij. Waar jij aan mee deed, want dit is toch niet hoe je zou willen reageren?! Waarom lukt het dan niet om het te veranderen?
Ergens van binnen weet je dat jouw kind het niet express doet. Maar het gevoel van onmacht groeit met de dag, en daardoor sta je op ontploffen.
Voel je je gelijk enorm schuldig en een waardeloze moeder…
Dit is echt totaal niet hoe jij het ouderschap had verwacht.